Plastic Surgery Camp februari 2013 (Bangladesh)

Verslag van Paul Spauwen.

Van 2 tot 17 februari 2013 werd het 11de ‘free Plastic Surgery Camp’ gehouden in Faridpur, Bangladesh. Met de EMIRATES bereikten wij Dubai. Daar ontmoetten elkaar de plastisch-anesthesiologische groep uit Leeuwarden en de groep oogartsen uit Wenen. Met als doel twee parallelle projecten onder de vlag van de ‘Faridpur Welfare Foundation’ zoals door Shamim Haque beoogd. De Leeuwarder groep bestond uit Cees Spronk, plastisch chirurg, Chantal Moues, plastisch chirurg, Rob Niemeijer, anesthesioloog, Geke Hoeksma, anesthesiologisch verpleegkundige en Neeltje Spronk (Holland Children House). Tot de Weense groep behoorden Alex Salomon, oogarts, Ingrid Kraupp, oogarts, Paul Spauwen, plastisch chirurg en Elisabeth Micka, voorzitter van de Vienna Eye Care Partners (www.vecp.org). Nieuw was de deelname van Johanna de Vries, projectleider vanuit ‘Dokters van de Wereld’ met het doel het operationele proces te observeren en suggesties voor verbeteringen te doen (www.doktersvandewereld.org).

Na aankomst in Dhaka ging het met een luxe busje naar Faridpur. Weer eens met z’n allen op de boot over de rivier de Padma. Gekrioel van mensen op het land en op de boot. Maar ook prachtig uitzicht over de ‘hazy’ watervlakte. Verrassend was de aankomst in het mooie guesthouse, waar we al eerder een goed onderkomen hadden gevonden: grote kans op warm water, goed eten en gezellige momenten op het open terras. Daar kregen we de ‘safari-jasjes’ van ‘Dokters van de Wereld’, onbestemd van kleur met een pregnant blauw embleem. Echt iets om je stoer te voelen.

De volgende dag: selectie van patiënten, toch altijd wel spannend. Je oordeelt over wie wel en wie niet voor een operatie in aanmerking komt. De druk om behandeld te worden is hoog. Maar eerst een hartelijke ontvangst door de zusters met geurende bloemen te midden van de wachtende patiënten. En door de ‘Civil Surgeon’ en lokale collegae, ons deels al zeer bekend. Prof. A.C. Paul, reeds jaren bij het project betrokken, heeft 3 ‘Senior Surgeons’ geregeld voor training en 25 (!) ‘Junior doctors’, die op toerbeurt op de OK aanwezig zijn. Duidelijk is dat ze uiteindelijk graag met een ‘Certificate’ beloond willen worden.

En dan beginnen de operatiedagen. Cees heeft een draagbaar anesthesieapparaat mee, een leuk compact ding, evenals een zuurstofconcentrator, beide gekocht door de Stichting Faridpur. Rob is er blij mee en demonstreert de mogelijkheden en betrouwbaarheid ( ook van hem zelf natuurlijk). Daarnaast zijn we positief over de verbeterde patiëntlogistiek (halen en fotografie) en in het bijzonder met de verkoeverkamer naast de OK inclusief monitor en de bewaking door een toegewijde zuster.

Er zijn weer veel operaties verricht bij 191 patiënten: 64 operaties bij patiënten met schisis, 65 correcties bij patiënten met brandwondcontracturen en 62 overige operaties zonder wezenlijke complicaties ( zie onderstaande tabel). Opvallend is dat 103 ingrepen werden verricht bij kinderen onder de 10 jaar, een compliment voor Rob en Geke. Chantal werd ruim ingeschakeld: voorspel op de toekomst, waar de jongeren het van de iets minder jongeren zullen moeten overnemen.
Overigens: ook onze collegae oogartsen konden tevreden zijn: 186 patiënten ruilden hun blindheid voor zien ( 112 ECCE’s; 74 behandelingen met de phacomachine). Bij twee patiënten leidde de ingreep door dieper liggende problematiek niet tot het beoogde succes.

Naast de operatieve activiteiten was er ook sociaal het een en ander te doen: op de vrije vrijdag een boottochtje op de Padma, kopen van verse vis, die daags erna in het guesthouse werd bereid. Ook werd een bezoek gebracht aan het nieuwe jongenshuis van het Holland Children House, dat de zesde verjaardag vierde met een prachtige dansvoorstelling van de meisjes. En voor ons mokken met oranje opschrift als cadeau. Tussendoor konden we wegslippen om een korte wandeling in de serene omgeving te maken en de geuren en kleuren van het Bengaalse leven te ervaren. In tegenstelling tot de soms merkbare politieke spanning in de stad: spreekkoren, een pop met strop om de hals (een veroordeelde generaal i.v.m. de moorden van 1971) en toespraken op de hoek van de straat bij de markt.

En dan de ‘scientific meeting’: inmiddels tot een volwaardige bijeenkomst met lokale collegae uitgegroeid. Chantal had een sprankelende voordracht over bijzondere wonden, Ingrid over ‘slecht zien, operatie niet altijd de oplossing’, Johanna over de werkwijze van Dokters van de Wereld en Paul over de plastische chirurgie in historisch perspectief. Een prima bijeenkomst, afgesloten met de traditionele ‘Raffle Draw’, mede een lokvogel voor de ‘scientific meeting’.

Nieuw was een bezoek aan de ‘Chamber of Commerce’, vrienden van Shamim. Een bijeenkomst die traditioneel als volgt afloopt: na een woord van welkom stellen alle leden zich voor met naam en functie, dan volgt het diner: rijst met kipkluiven, lamsvlees met botsplinters en ‘dal’: linzenmoes om de spullen geschikt te maken voor manueel transport van bord naar mond. Daarna verdwijnt de club acuut, de gasten in verwondering achterlatend.
Tot slot: de ‘Closing Ceremony’, nu in aanwezigheid van Minister Hossain (Welfare and Overseas Employment), een open man die echt hart heeft voor zijn volk. Door zijn toedoen is er nu een Intensive Care aan de Medische Faculteit. Hopelijk leidt het huidige bezoek tot financiering van de inventaris.

Moe, maar voldaan wordt de terugreis aanvaard, maar niet zonder een bezoek aan Gulshan Market in Dhaka, een paradijs voor het kopen van parels, privé of voor de volgende kerstfair.
’s Avonds terug naar huis met de EMIRATES. Eerst naar Dubai, waar de wegen zich scheiden: Leeuwarden en Wenen. Met een goed gevoel over een geslaagd project en waardering voor ieders zeer betrokken inbreng.

Februari 2013
Paul H.M. Spauwen