Verslag werkbezoek 2008 van Arend en Annemiek van de Venis

Midden in februari hebben wij voor twee weken het sombere Nederlandse klimaat ingeruild voor twee weken louter zon en stof. Twee weken lang hebben we geen televisie gekeken; hebben we ’s avonds bij kaarslicht gegeten, gelezen en geschreven; zijn we bijna iedere morgen om 6 uur opgestaan; hebben we maar één blanke ontmoet. Nederland was even heel ver weg.

Op vrijdagmiddag om vijf uur kwamen wij eindelijk op onze plaats van bestemming aan. Vele patiënten zaten toen al te wachten. Op zaterdagochtend om tien uur zijn we begonnen met het ‘zien’ van patiënten en daarmee doorgegaan totdat het donker werd om zeven uur. De meeste patiënten en patientjes waren tussen één en twintig jaar.

Op zondagmorgen zijn we naar de kerk geweest. Het is een goede Afrikaanse gewoonte om iedere gast en nieuwkomer de gelegenheid te geven om zich uitgebreid voor te stellen, waardoor je je al snel thuis voelt. Ook de Afrikaanse muziek is iets wat ons altijd weer raakt en er wordt wat afgezongen. Het scheelt natuurlijk ook dat we heel veel mensen nog kennen van ‘vroeger’. Het feit dat we nu van tijd tot tijd terugkomen is iets wat veel voor hen betekent. We zijn hen niet vergeten! Ze zijn daar onze ouders en de gemeenschap, die achter ons staat en ons steunt, heel dankbaar voor. We hebben op deze vrije zondag heel veel mensen gegroet en ontmoet en opgezocht in hun zeer sobere onderkomens; ook de leprapatiënten, die nog steeds in dit ziekenhuis behandeld worden, of op het terrein blijven wonen, omdat het hen bescherming biedt. Gelukkig komt de ziekte lepra in Nigeria steeds minder voor, dankzij een zeer goed opsporingsbeleid en behandelingsmogelijkheden.
Vanaf maandag heeft Arend, samen met jonge Nigeriaanse artsen in opleiding, iedere ochtend en vaak ook nog ’s middags geopereerd. Tijdens deze operaties werden vergroeide / kromme benen en/of voeten rechtgezet. Het gaat hierbij vooral om kinderen met ‘kromme’ benen door groeistoornissen, om kinderen met vergroeide benen door toedoen van poliomyelitis (kinderverlamming) en om kinderen met klompvoetjes. Gemiddeld worden er per dag ongeveer 10 kinderen geopereerd. Na de operatie volgt revalidatie. Vooral de poliopatiëntjes hebben maanden nodig om met behulp van beugels en aangepaste schoenen opnieuw te leren lopen. Voor, tijdens en na de behandeling kunnen ze naar de school voor gehandicapte kinderen, die bij het ziekenhuis hoort.

Terwijl Arend opereerde heb ik met veel mensen gesproken en ben veel op het schoolterrein geweest. Met geld van de stichting heeft men de school een goede opknapbeurt kunnen geven.
De school is vooral bedoeld voor gehandicapte kinderen maar ook voor kinderen uit de buurt. Vooral met het oog op de gehandicapte kinderen is er het een en ander verbeterd. Er zitten nu 47 gehandicapte kinderen op school waarvan er ruim 40 verblijven op het schoolterrein. In de dag/nachtverblijven zijn nieuwe ledikanten en matrassen gekomen. Mooie overdekte gaanderijen zijn aangelegd, waarover de gehandicapte kinderen zich makkelijker en veilig van het ene verblijf naar het andere en naar de school kunnen verplaatsen.
Er is een nieuwe keuken (kookplaats) gebouwd met opslagplaats voor voedsel. Verder is het hele schoolcomplex opnieuw gepleisterd en geschilderd. Het zag er fantastisch uit. De kinderen genoten en de kookmoeders waren ingenomen met hun nieuwe, overigens zeer sobere, keuken. Er valt natuurlijk nog van alles te wensen maar de dankbaarheid was groot. Ons viel de eer te beurt om alle bedankjes van vele betrokkenen in ontvangst te mogen nemen. Wij willen dit heel graag doorgeven en delen met iedereen die ons geholpen heeft om deze dingen mogelijk te maken. Dus heel hartelijk dank namens patiënten, ouders, kinderen, school- en ziekenhuispersoneel en de hele gemeenschap eromheen!

Uiteindelijk zijn er 79 kinderen geopereerd in de paar weken dat wij er waren. Natuurlijk gaat het werk in het ziekenhuis gewoon door. De reden echter dat gedurende deze weken de toeloop zo extreem groot is, is het feit dat wij bijdragen aan de onkosten van de operaties. Voor poliopatiënten wordt de hele behandeling betaald (200 euro), omdat hun ouders/familie ze anders niet laten helpen: ze zijn immers nutteloos, een kostenpost! Voor de niet-polio patiënten wordt 50 euro per operatie bijgedragen. Het is beter wanneer ouders zelf ook iets bijdragen. Dat bedrag staat ongeveer gelijk aan 2 jaar schoolgeld voor een kind. Dit is nog steeds heel veel geld en voor de meeste mensen moeilijk op te brengen. We hebben dus al met al voor heel wat geld geopereerd. We hopen dit werk door te kunnen zetten, zolang dit mogelijk en nodig is. Financiële steun is dan ook van harte welkom. Op deze wijze bieden wij hulp aan zeer kansarme kinderen uit de allerarmste gezinnen. Het is fantastisch om dit te kunnen doen. We zijn dan ook evenals de mensen daar, heel dankbaar dat mensen uit Nederland ons zo van harte ondersteunen.

Arend en Annemiek van de Venis – van der Beek