Eind december 2023 / begin januari 2024 hebben Ron Stapper en Angela Soechit met hun dochter Sammi het HCH bezocht. Vanwege de kerstvakantie waren er helaas geen kinderen. De meegebrachte cadeautjes zijn aan het eind van de kerstvakantie bij terugkomst van de kinderen aan hen gegeven en die waren superblij uiteraard. Hieronder een verslag over de ervaring van Ron, Angela en Sammi aan het HCH.
Begin vorig jaar besloten mijn partner Ron en ik dat het tijd was om onze dochter Sammi te laten kennismaken met het land waar haar papa is geboren. Ron is als baby van ongeveer 3 maanden geadopteerd door een Nederlands gezin en is daarna als tiener nog 1 keer terug geweest, maar dat was inmiddels alweer meer dan 30 jaar geleden.
Toen de tickets waren geboekt begon de invulling van onze 17 daagse rondreis die zou plaatsvinden in december 2023/januari 2024.
Omdat er in het paspoort van Ron staat dat hij in Faridpur is geboren (niet duidelijk waar precies), hadden wij het idee om ook naar de regio/stad Faridpur te gaan en het leek ons bijzonder om dan een kindertehuis of school in die regio te bezoeken. Alsof het zo had moeten zijn, kwam ik via Google terecht op de website Faridpur.nl. Bij het lezen van de mooie projecten die in Faridpur worden uitgevoerd door deze stichting was mijn interesse gewekt. Vervolgens heb ik een berichtje gestuurd via het contactformulier en zo is ons Bangladesh avontuur begonnen…
Op 25 december 2023 zijn wij aangekomen in Bangladesh. Wat een prachtig land, nog zo puur en met haar eigen charme. Na een paar dagen acclimatiseren vertrokken wij op 28 december vanuit Dhaka naar Faridpur. Onze gids Liton (https://litonecotour.net/) vertelde ons dat de nog niet zo lang geleden geopende Padma brug de reis naar Faridpur een stuk korter voor ons maakte. Vroeger kwam je namelijk met de veerpont naar de overkant. Onderweg naar Faridpur zijn wij nog gestopt om een aantal kinderen langs de weg blij te maken met wat speeltjes. Ohhh wat zijn ze bij met kleine dingen. Daar kunnen wij in het Westen nog wat van leren!
Aan het begin van de middag hebben wij een bezoek gebracht aan het HCH. Helaas hadden wij de avond van te voren pas te horen gekregen dat de kinderen niet aanwezig waren ivm het jaarlijks verlof. Dat was uiteraard heel jammer aangezien onze dochter zich had verheugd om alle kinderen te zien en de cadeautjes aan hun te geven die wij vanuit Nederland hadden meegenomen.
Maar het was uiteindelijk een interessant bezoek waarbij wij de directeur Dhr. Manik en zijn rechterhand Dhr. Tushar hebben ontmoet. Tijdens de rondleiding over het terrein hebben wij gezien hoe de kamers waar de kinderen verblijven eruit zien, genoten van het uitzicht bij het meertje waar de kinderen normaal gesproken vis vangen en kregen wij uitleg over hoe het er op het HCH aan toe gaat.
Zo konden wij ons toch een beetje een voorstelling maken hoe het leven voor de kinderen op het HCH is.
Het was erg leuk om te zien hoe er met mega grote potten op een vuurtje wordt gekookt. Vervolgens hebben wij een heerlijke lunch voorgeschoteld gekregen. Erg gastvrij!
Dhr. Manik en Dhr. Tushar waren ook erg geïnteresseerd in het adoptieverhaal van Ron en het idee om naar zijn familie in Bangladesh te zoeken. En wie weet kunnen zij wel iets voor ons betekenen…
Voor ons vertrek hebben wij de koffer met spulletjes voor de kinderen aan Dhr. Manik overhandigd en er werd ons verzekerd dat alles bij de kinderen terecht zou komen.
Uiteraard konden wij niet vertrekken zonder de hartelijke groeten over te brengen van de mensen van de Stichting Faridpur in Nederland!
Ons HCH bezoek zat erop en onze rondreis door het prachtige Bangladesh ging verder….
Angela Soechit