Van 31 maart tot 11 april zijn er door het operatieteam in Nigeria 82 mensen geopereerd. Operaties die variëren van schisis herstel, vergroeiingen als gevolg van brandwonden in het gezicht, de handen en de benen. Maar ook genitale operaties. Doel is altijd om het functioneren zo goed mogelijk te herstellen. Operaties in het gezicht geven weer meer zelfvertrouwen.
We zijn blij dat men ter plekke in staat is om  deze operaties nu zelf uit te voeren, nadat wij jarenlang tweemaal per jaar met een team vanuit Nederland naar Nigeria gingen om daar zelf te opereren en ter plaatse mensen op te leiden. Per operatie dragen wij nog steeds € 50,- bij.

Voor operatie                                      Na operatie

Als afsluiting van de Ramadan vindt in Faridpur jaarlijks het suikerfeest plaats. De kinderen van het HCH zien er weer prachtig uit.

Van 31 maart tot 11 april wordt er weer geopereerd in het Cocin ziekenhuis in Mangu in Nigeria. De plaatselijke specialisten met ondersteuning van hun team staan dan klaar om kinderen en volwassenen die tijdens de screeningsdag komen te opereren. Vanwege de ongeregeldheden in Nigeria reist er geen team vanuit Nederland daarheen. Patiënten die ernstige en minder ernstige brandwonden hebben opgelopen en niet snel worden geholpen kunnen allerlei vergroeiingen oplopen. Daardoor zijn ze vaak functioneel beperkt naast uiteraard beschadigingen van de huid. Vaak in het gezicht en aan armen en benen. Verder worden er kinderen, maar ook volwassenen met schisis geopereerd en patiënten met goedaardige huidvergroeiingen.
Onze stichting draagt € 50,- per patiënt bij. Zodat patiënten die de ziekenhuiskosten niet kunnen betalen, toch geholpen kunnen worden. Vanwege de armoede in Nigeria geldt dat voor de meeste patiënten.

In en bij het Holland Children House werd afgelopen week de Moedertaal Dag gevierd. De kinderen konden meedoen aan een tekenwedstrijd. Op de foto’s is te zien hoe alle kinderen hier actief aan meedoen.

Jaarlijks organiseert het HCH een groot sportevenement. Ook nu kunnen alle kinderen weer deelnemen en worden de winnaars gehuldigd. Het sportevenement is één van de activiteiten die het HCH in de loop van het jaar organiseert. Bewegen en spelen zijn ook daar essentiële onderdelen van een stukje opvoeding. Het terrein rondom het HCH biedt daar de ruimte voor.

Boishitu is een slim kind uit het Holland Children House. Ze behaalde bij haar eindexamen middelbare school de derde plaats.
Vier jaar geleden kwam ze in het HCH wonen. Ze komt uit een zeer afgelegen district en is een stamkind. Hier is haar verhaal.

Mijn naam is Boishuti Tripura. De naam van mijn vader is Karnasadhu Tripura. De naam van mijn moeder is Kudti Tripura. Wij zijn met vier zussen en twee broers. Mijn dorpsnaam is Bolipara.
Het onderwijs in onze omgeving is niet erg goed. Ons dorp heeft een basisschool van de overheid. Daar is gebrek aan faciliteiten. Door onvoldoende leraren is er veel achterstand in het onderwijs.
De mensen in onze heuvelachtige gebieden verdienen hun levensonderhoud door de Jhum-teelt (groete- en fruitteelt). Hun gezin runnen is erg zwaar. Ze werken hard om de opleiding van hun kinderen te betalen.
De meeste mensen in onze omgeving zijn boeren. Mijn vader ook. Hij heeft dus veel moeite om de kosten te betalen van onze scholing. Dus werd ik naar het Holland Children House gestuurd om te studeren.

Ik ben hier heel graag en leerde ik hoe ik met mensen om kan gaan. Alles is hier gratis beschikbaar. Het eten is hier erg goed. Ook krijgen we technisch onderwijs. Er wordt bijvoorbeeld les gegeven in computers, er wordt les gegeven in naaien, enz.
Eén van de dingen die ik leuk vind is dat de mensen die voor ons zorgen oprecht zijn. Ze zorgen voor ons als hun eigen kinderen en corrigeren onze fouten. Ze proberen om ons met zorg, genegenheid en liefde op te voeden als hun eigen zonen en dochters. Er is hier een bibliotheek gebouwd zodat we veel kunnen leren door boeken te lezen. Er zijn veel interessante boeken, biografieën van beroemde mensen. Het HCH beschikt ook over sportfaciliteiten. De omgeving is hier erg mooi.

Ieder mens heeft wel een aantal dromen. Mijn droom is dan ook om een ​​goede dokter te worden. Ik wil dokter worden en gratis de arme en behoeftige mensen dienen. Ik wil een ziekenhuis bouwen in mijn dorp.
Ik wil naast de armen en hulpelozen staan, net als mijn oom, de heer Shamim Haque, oprichter van het Holland Children Huis.
Ik ben de oprichter van het HCH erg dankbaar, hij heeft ons en hulpeloze kinderen de kans gegeven om te dromen. Hij is onze inspiratie. Ik wil mijn levensdoelen verwezenlijken door hier te studeren. Ik ben er trots op dat ik deel mag uitmaken van het HCH.

Bithi is een verdienstelijk kind uit Holland Children House. Vanaf haar vijfde jaar woont ze in het HCH en hoopt nu haar eindexamen van de middelbare school te halen.
Hieronder haar verhaal.

“Ik ben Rubaiya Akhter Bithi. Ik ben 16 jaar oud. Ik bereid me voor op deelname aan het SSC-examen dit jaar van de Abdul Kudddus Munsi High School in Dhuldi. Mijn droom is om een BCS kaderfunctie te krijgen (Bangladesh Ambtenarenzaken) als ik groot ben. Mijn favoriete kleur is zwart. Ik houd van verhalenboeken en reisboeken. Mijn moeder, oudste zus, jongere broer en grootouders wonen in Madhukhali, Faridpur. Ik kwam in het Holland Children House toen ik vijf jaar oud was. Ik vond het toen helemaal niet leuk. Ik heb 12 jaar doorgebracht hier. Nu voel ik dat het HCH mijn leven heeft veranderd.
Ik krijg hier goed onderwijs en de kans om computerles en naailessen te volgen. Bovendien is de aard van deze instelling prachtig.
Het landschap is zo mooi dat het mijn aandacht trok. Iedereen bij het HCH is zoals ik familie. Als ik ziek ben, zorgen de moeders hier voor mij zoals mijn eigen moeder. Ik geniet zelfs van het eten of een klein evenement hier. Ik heb de kans gehad om te studeren maar ook de kunst om te leven opgedaan. Ze moedigen mijn studie, deelname aan wedstrijden en talent aan. Hun inspiratie geeft mij moed. Het HCH zal een blijvend hoofdstuk in mijn geheugen zijn en de rest van mijn leven in mijn hart gegrift blijven.”

Het Holland Children Huis heeft een nieuwe directeur. De heer Sirajum Munir Khan (Tushar).
Hij stelt zichzelf in onderstaand bericht voor
.    

Stefan Haque met Tushar                      Tushar met de kinderen

Ik ben dokter Sirajum Munir Khan (Tushar). Sinds 2008 werk ik bij het Holland Children House.
Daarvoor werkte ik als extra klassenleraar aan een overheidsproject genaamd Project ter verbetering van de kwaliteit en toegang van het secundair onderwijs. Ik heb mijn master afgerond van Overheid Rajendra College, Faridpur.

Het HCH is het enige seculiere weeshuis in ons land en ik ben dankbaar dat ik een deel ben van deze familie. Hier krijgen onze kinderen allerlei ondersteuning bij hun opvoeding. Wij hebben kinderen uit verschillende religies en we hebben zelfs stamkinderen. Veel van onze kinderen zijn weeskinderen. Een groot aantal van hen komt uit een stam genaamd ‘Tripura’. Zij zijn verstoken van alle moderne basisvoorzieningen zoals elektriciteit en onderwijs.

Onze voorzitter, de heer Shamim Haque instrueerde mij en ik bezocht persoonlijk de stam Tripura en observeerde hun leven van dichtbij. Hun leven is erg zwaar omdat ze in heuvelgebieden wonen ver verwijderd van onze gewone samenleving. Ze hebben hun eigen manieren, taal en cultuur. Er is geen elektriciteit en nauwelijks mobiel netwerk. Er is geen school in de 36 dorpen waar ik naartoe ging. Geen levering van zuiver drinkwater. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis ligt op 3 uur rijden en is tijdens het regenseizoen vrijwel onmogelijk om te bereiken. Hun enige bezigheid is de Jhum-teelt, groente- en fruitteelt in de heuvels van Bangladesh. Dat kunnen ze slechts 4 maanden per jaar cultiveren en de overige 8 maanden kunnen ze nauwelijks hun dagelijkse voedsel beheren.

Het HCH is voor de Tripura kinderen een droom.
Ik voel mij gelukkig dat ik de kans krijg om iets voor hen te doen. Hier krijgen ze hun primaire onderwijs binnen het HCH. Voor hen zijn voedsel, onderdak, onderwijs, verzorging, kleding, schoolspullen, toiletartikelen gratis. Om onafhankelijk te worden krijgen ze een vervolgopleiding binnen het Vocational Training Centre; naaien en computerles.
We houden hier kippen, vis, koeien, waarvan we de eieren, het vlees en de melk kunnen gebruiken voor voeding. Voor hun entertainment hebben we een speelveld, tv en bibliotheek.

De toewijding en hartelijkheid van onze oprichter, de heer Shamim Haque en onze geliefde heer Stefan Haque waardeer ik zeer en dat maakt dit weeshuis bijzonder. Zij komen tegemoet aan de wensen en vragen die wij voor de kinderen willen realiseren. Bij het HCH heb ik me nooit een werknemer gevoeld. Ik wordt behandeld als iemand van de familie Haque waardoor ik met trots kan zeggen dat het HCH uniek is. Ik wil me optimaal inzetten voor het welzijn van onze kinderen.

De kindergarten (de school bij het Holland Children House) heeft een opknapbeurt gehad. Er is geverfd en er zijn bankjes, stoelen en tafels aangeschaft. Het geheel ziet er weer prachtig uit. Zowel de kinderen van het HCH als de kinderen die erbuiten wonen krijgen hier les. Educatie is een belangrijke voorwaarde om straks in de maatschappij verder te komen en een bestaan op te bouwen.

Dankzij een grote gift afgelopen jaar voor het HCH, hebben we een wens van hen kunnen vervullen. Er was behoefte aan een bibliotheek. Na een interne verbouwing en de aanschaf van boeken is de bibliotheek nu geopend. De Oostendorp Library.
Het is een mooie aanvulling op het educatieve aanbod van het HCH. Dank aan de donateur die dit mogelijk heeft gemaakt.