Portret van Boishuti Tripura, 14 jaar, uit het HCH

Boishitu is een slim kind uit het Holland Children House. Ze behaalde bij haar eindexamen middelbare school de derde plaats.
Vier jaar geleden kwam ze in het HCH wonen. Ze komt uit een zeer afgelegen district en is een stamkind. Hier is haar verhaal.

Mijn naam is Boishuti Tripura. De naam van mijn vader is Karnasadhu Tripura. De naam van mijn moeder is Kudti Tripura. Wij zijn met vier zussen en twee broers. Mijn dorpsnaam is Bolipara.
Het onderwijs in onze omgeving is niet erg goed. Ons dorp heeft een basisschool van de overheid. Daar is gebrek aan faciliteiten. Door onvoldoende leraren is er veel achterstand in het onderwijs.
De mensen in onze heuvelachtige gebieden verdienen hun levensonderhoud door de Jhum-teelt (groete- en fruitteelt). Hun gezin runnen is erg zwaar. Ze werken hard om de opleiding van hun kinderen te betalen.
De meeste mensen in onze omgeving zijn boeren. Mijn vader ook. Hij heeft dus veel moeite om de kosten te betalen van onze scholing. Dus werd ik naar het Holland Children House gestuurd om te studeren.

Ik ben hier heel graag en leerde ik hoe ik met mensen om kan gaan. Alles is hier gratis beschikbaar. Het eten is hier erg goed. Ook krijgen we technisch onderwijs. Er wordt bijvoorbeeld les gegeven in computers, er wordt les gegeven in naaien, enz.
Eén van de dingen die ik leuk vind is dat de mensen die voor ons zorgen oprecht zijn. Ze zorgen voor ons als hun eigen kinderen en corrigeren onze fouten. Ze proberen om ons met zorg, genegenheid en liefde op te voeden als hun eigen zonen en dochters. Er is hier een bibliotheek gebouwd zodat we veel kunnen leren door boeken te lezen. Er zijn veel interessante boeken, biografieën van beroemde mensen. Het HCH beschikt ook over sportfaciliteiten. De omgeving is hier erg mooi.

Ieder mens heeft wel een aantal dromen. Mijn droom is dan ook om een ​​goede dokter te worden. Ik wil dokter worden en gratis de arme en behoeftige mensen dienen. Ik wil een ziekenhuis bouwen in mijn dorp.
Ik wil naast de armen en hulpelozen staan, net als mijn oom, de heer Shamim Haque, oprichter van het Holland Children Huis.
Ik ben de oprichter van het HCH erg dankbaar, hij heeft ons en hulpeloze kinderen de kans gegeven om te dromen. Hij is onze inspiratie. Ik wil mijn levensdoelen verwezenlijken door hier te studeren. Ik ben er trots op dat ik deel mag uitmaken van het HCH.