Plastic Surgery Camp maart 2012 (Nigeria)

Verslag van Hanneke Tielemans

Teamleden:
Drs. Cees Spronk – teamleider en plastisch chirurg
Drs. Ina Groustra – anesthesioloog
Drs. Jan Hochtritt – plastisch chirurg
Aafke Lautenbach – anesthesie assistente
Annet Brouwer – ok assistente
Femke Annema – ok assistente
Drs. Hanneke Tielemans – AIOS plastische chirurgie

Na een rustige vlucht komen we op woensdag 7 maart aan in Abudja. De Afrikaanse warmte, geuren en chaos zijn onomstotelijk aanwezig. De eerste nacht verblijven we bij de “Sisters of Devine Love”, wat de naam doet vermoeden: een uitstekend onderkomen. De volgende ochtend redelijk op tijd op weg: met 2 busjes rijden we naar Mangu. Na wat pech onderweg en een heerlijk stop met frisse cola onder een mangoboom, komen we rond 16.00 uur aan in Mangu. Gezien het feit dat zelfs ons ondergoed inmiddels stof bevat, is het heerlijk
om even op te frissen. De temperatuur in Mangu is comfortabel: lekker warm, maar zeker niet benauwd. Elektriciteit hebben we alleen af en toe ’s nachts en ’s avonds tussen 19.00 uur en 22.30 uur van de generator. Stromend water is er niet, de watertonnen in onze huizen worden dagelijks handmatig gevuld.

Altijd veel bagage! Materialen worden meegenomen vanuit NL. Vrijdag vroeg op, ontbijtje en om 8 uur het busje in op weg naar het ziekenhuis. Daar aangekomen blijkt dat de patiëntenstroom al aardig op gang gekomen is. Wederom Afrikaanse chaos… Tientallen mensen wachten op de screeningsdag. Wat enorm opvalt tijdens deze gehele missie is, dat de mensen hier enorm hartelijk en vriendelijk zijn.
Er wordt gegroet, gelachen en gevraagd of het werk allemaal goed gaat. Zelfs als één van de plastisch chirurgen van het toilet af komt, wordt er gevraagd of het is gelukt… Op vrijdag houden we ons bezig met het uitpakken van het materiaal, het inrichten van de OK en het
screenen van patiënten. We zien een keur aan operatie-indicaties: brandwondcontracturen, littekens en misvormingen na verkeerstrauma’s, schisis, tumoren, hypospadiën, etc. etc. De OK planning komt al aardig vol. Daarom besluiten we op zaterdag al te opereren.

De ontbijtjes zijn wel stevig te noemen, in ieder geval iets anders dan onze Nederlandse magen gewend zijn op de vroege ochtend: frietjes, oliebollen, wentelteefjes, pannenkoeken, enz. Wel degelijk een “goede start”!! Zaterdagmiddag tijd voor ontspanning en acclimatiseren. Op zondagochtend bezoeken we een kerkdienst waar het er aardig op los swingt. De Interplast-groep wordt voorgesteld aan de plaatselijke bevolking en we dansen lekker mee! Vanwege de onrust (lees bomaanslagen) in Jos besluiten we in onze vrije tijd toch in en om het ziekenhuis/het guesthouse te blijven. Deze zondag was het ook weer raak horen we de volgende ochtend… De spaarzame vrije uurtjes worden bij het guesthouse doorgebracht.

De doordeweekse dagen zien er in het algemeen als volgt uit: 7.30 uur ontbijt, 8.00 uur vertrek naar het ziekenhuis, 8.15 uur start eerste OK door plastisch chirurg een en visite door plastisch chirurg twee. Lunch 13.30 Uur. Ergens tussen 17.00 en 19.30 uur einde OK programma en terugkeer naar het Guesthouse. Op zaterdagochtend lopen we visite en op zondagochtend gaan we naar de kerk. De aantallen die we kunnen opereren zijn als volgt: cleft lip and palate 6, urogenital problems 7, fresh burns 1, post burn contractures 53, ulcers 1, others 30. Totaal 98.

De anesthesie heeft voor alle kindjes die geopereerd worden een kleinigheidje meegebracht en ook voor ‘Dapperheids Certificaten’ gezorgd. Na een dag blijkt dat ook de volwassenen zeer gesteld zijn op een certificaat… Er wordt zelfs via de verpleging doorgegeven dat iemand er geen heeft gehad!! Dus vanaf dag 2 krijgt iedere patiënt een ‘Dapperheids Certificaat’. Het team is goed op elkaar ingespeeld en er is een fijne sfeer. De operaties verlopen goed en 1 casus zullen we allen niet snel vergeten: een kindje van 11 maanden met een grote ulcererende tumor op het hoofd. We zien haar op de polikliniek en moeten kiezen tussen niets doen, waarbij aannemelijk is dat ze op korte termijn zal kunnen overlijden, of haar opereren met de toch beperkte middelen die we tot onze beschikking hebben. We kiezen voor het laatste.. We komen tijdens de operatie in een reanimatie-setting terecht, maar mede door goede samenwerking en het uitstekende leiding geven van anesthesioloog Ina loopt dit goed af. Het meisje krijgt, wanneer we de volgende dag visite lopen, alweer borstvoeding van haar moeder.

De laatste dag hebben we nog een leuke activiteit voor de boeg, namelijk een onderwijssessie door Annet over hygiëne en infectiepreventie , en het uitdelen van de certificaten. Degenen die naar voren worden geroepen zijn zichtbaar trots op hun Interplast Certificaat!! Al met al leren we allemaal veel gedurende deze missie. Gelukkig wordt er ook heel wat gelachen! Op de laatste avond hebben we een afscheidsdiner met genodigden, waarbij we uitgebreid bedankt worden voor onze inspanning. We zijn blij en voldaan als we de volgende ochtend de busjes instappen op weg naar het vliegtuig. Een fantastische missie! En we hopen dat er nog vele mogen volgen!

Hanneke Tielemans
AIOS Plastische Chirurgie Medisch Centrum Leeuwarden