Plastic Surgery Camp 2007 (Bangladesh)

Het zijn erg drukke operatiedagen, van ’s morgens vroeg tot in de avond. We werken op twee tafels, soms wordt er nog een brancard bij gezet. Gemiddeld behandelen we 20 patiënten per dag...

Verslag Cees Spronk, plastisch chirurg.

Wat in 2000 begon als familiebezoek met een eenmalig aanbod om wat operaties te doen heeft zich ontwikkeld tot een jaarlijks gestroomlijnd lopend “Plastic Surgery Camp”, tijdens welke we met twee Nederlandse plastisch chirurgen, Prof. Paul Spauwen uit Nijmegen en ik en anesthesioloog Rob Niemeijer, in samenwerking met plaatselijke jonge chirurgen, een groot aantal patiënten opereren.
In Bangladesh is plastische chirurgie nauwelijks beschikbaar. Alleen in de hoofdstad Dhaka zijn er een aantal, voor de gewone man vrijwel niet te betalen.
Patiënten die plastisch chirurgische operaties nodig hebben zijn er echter te over: alleen al om alle patiënten met gespleten lippen te behandelen is er al werk voor zo’n 200 plastisch chirurgen.

Verder is de brandwondenzorg zeer onderontwikkeld. Patiënten die ernstige brandwonden overleven krijgen meestal zeer ernstige misvormingen.
De meeste mensen zijn zeer arm en de gezondheidszorg is niet gratis. Als wij komen krijgen de patiënten de gehele behandeling, operatie, opname en medicijnen, gratis.
Dit wordt betaald door Shamim Haque, Nederlands zakenman, geboren in Faridpur. Dit is natuurlijk een belangrijke reden waarom ons programma zo succesvol is.
Via diverse kanalen wordt de komst van het team rondgebazuind. De Bangladesh Medical Association, Faridpur Branch zorgt voor de eerste selectie en registratie van de patiënten.
Op onze eerste dag wachten er zo’n 500 patiënten om gezien te worden.
Veel gevallen, zoals kinderen met spierziekten en andere neurologische aandoeningen, komen niet in aanmerking voor een operatie.
Anderen, zoals kinderen met klompvoetjes worden naar de plaatselijke orthopedisch chirurg verwezen. Voor ons team blijven er zo’n 150 patiënten over die in de dagen daarop geopereerd worden.
Vaak komen er ook later nog patiënten bij, soms kan er nog iemand bij, maar vaak moeten ze verwezen worden naar volgend jaar.
Het zijn erg drukke operatiedagen, van s’morgens vroeg tot in de avond. We werken op twee tafels, soms wordt er nog een brancard bij gezet. Gemiddeld behandelen we 20 patiënten per dag.
We werken altijd samen met Bengaalse chirurgen. Deze kunnen ondertussen ook zelf veel van de gangbare operaties uitvoeren. Als wij weg zijn moet de patiënt in het gewone systeem dan ook wel weer betalen!

In al deze jaren  hebben we nu in totaal reeds zo’n 550 patiënten geopereerd. Dit werk geeft grote voldoening. Het is prachtig als je s’avonds langs de bedden loopt en je ziet trotse ouders met hun kind dat ineens niet meer mismaakt is.
Het is ook niet alleen maar hard werken. We worden altijd zeer gastvrij onthaald, her en der uitgenodigd, en op de vrijdag is er gelegenheid om de omgeving te verkennen.
De eerstvolgende trip wordt gepland in februari 2008.

Uw giften gaan overigens niet naar het plastische chirurgie project- de reis betalen we zelf – maar worden hoofdzakelijk besteed aan ons kindertehuis, het “Holland Children House” en de bijbehorende school.

Van alle operaties zijn verslagen gemaakt met de patiëntgegevens, de gestelde diagnose, de uitgevoerde operatie en het bereikte resultaat. Over de uitgevoerde operaties is verslag gedaan in de European Journal of Plastic Surgery – number 6 – February 2007 en in “Article in Press” van Elsevier Science Direct – February 2007.

Cees Spronk.