Plastic Surgery Camps

In december 2000 heeft Cees Spronk, in Faridpur voor het eerst patiënten met gespleten lippen en ernstige verminkingen na brandwonden geopereerd.
De toeloop was enorm, ruim 30 kinderen konden worden geopereerd maar velen moesten worden afgewezen. Daarom beloofde dokter Spronk om terug te zullen komen. Dat gebeurde en daarna is hij elk jaar teruggekeerd, vanaf 2004 vergezeld door een medisch team.
Het medisch team bestond al die jaren uit een aantal plastisch chirurgen, o.a. plastisch chirurg Cees Spronk en professor dr. Paul Spauwen. In 2017 nam Cees Spronk afscheid van Bangladesh. Professor Paul Spauwen nam in 2019 afscheid.
Vanaf 2017 gaan er één of twee plastisch chirurgen van de maatschap uit Haarlem met een team naar Bangladesh. Dit team bestaat onder andere uit een anesthesioloog, een anesthesieverpleegkundige en soms ook een OK verpleegkundige.
In het ziekenhuis in Faridpur werkt het team nauw samen met de Bengaalse artsen van de Bangladesh Medical Association. Vanaf 2013 kregen we van Dokters van de Wereld financiële ondersteuning voor de Plastic Surgery Camps. Vanaf 2018 ondersteunt Dokters van de Wereld geen missies van Faridpur meer. Vanaf die tijd organiseert en financiert Stichting Interplast Holland de missies. Deze stichting betaalt alle reiskosten en materialen die nodig zijn. Verder regelen zij de reis en de documenten die daarvoor noodzakelijk zijn. De Faridpur Welfare Foundation (FWF), onze zusterorganisatie in Bangladesh, organiseert en financiert de kosten  van het verblijf van de teamleden en de ziekenhuiskosten aldaar. De plastisch chirurgen van de maatschap Haarlem hebben de taken, die Cees Spronk eerder verrichtte, overgenomen.

De missie in 2018 heeft plaatsgevonden in een ziekenhuis in de hoofdstad Dhaka.
In 2019 vonden de operaties weer in Faridpur plaats.
Hieronder een indruk van de missie 2019.

In Bangladesh is de gezondheidszorg niet gratis en voor het merendeel van de zeer arme mensen is een operatie niet betaalbaar. Bij het Plastic Surgery Camp is de gehele behandeling kosteloos: de operaties worden door de artsen gratis gedaan en de ziekenhuiskosten en medicijnen worden betaald door de Faridpur Welfare Foundation. Dit is de reden dat dit project zo succesvol is.
Ook is er maar een gering aantal Bengalese plastisch chirurgen, terwijl er zeer veel patiënten zijn die plastisch chirurgische operaties nodig hebben. In Bangladesh worden namelijk relatief meer kinderen dan elders met een gespleten lip geboren. Verder is de brandwondenzorg zeer onderontwikkeld. Patiënten die ernstige brandwonden overleven, krijgen meestal zeer ernstige misvormingen.

Tijdens een Plastic Surgery Camp worden per keer gemiddeld 190 operaties verricht.
Dankzij dit werk krijgen deze kinderen en volwassenen een menswaardiger bestaan.
Aan het eind van deze missies word er altijd een wetenschappelijk seminar gehouden.
De Plastic Surgery Camps zijn in Bangladesh inmiddels een begrip geworden.

“We horen dat 500 patiënten de volgende dag op ons wachten, eerst voor pre-screening en later -ten dele- voor de operatie. Het waren er 532, verzameld op een veldje voor het ziekenhuis. Vooral arme mensen, moeders met kinderen, vol verwachting dat er iets gedaan zou kunnen aan de gespleten lippen, verlamde benen, klompvoeten, bloedvatgezwellen, verbrande vingers, kromme gewrichten. Te veel verdriet bij elkaar, te veel om door ons te behandelen”. (Uit het verslag van professor Spauwen, 2004.)

Plastic Surgery Camp 2019 (Bangladesh)

Bij aankomst in Dhaka blijkt orkaan “Bulbul” voor onrust te hebben gezorgd in het zuiden van Bangladesh, waardoor de boot overtocht naar Faridpur niet veilig wordt geacht.
Er zit niets anders op dan een dag in Dhaka te blijven en de volgende ochtend heel vroeg te vertrekken zodat we die dag de triage wel af kunnen maken.
Gelukkig gaat dat voorspoedig en rond een uur of 12:00 komen we aan bij het General Hospital in Faridpur, waar al een grote menigte voor de deur zit te wachten om gezien te worden.

Download verslag (PDF) ›

Plastic Surgery Camp februari 2018 (Bangladesh)

Leuk was het te zien, hoe ijverig en toegewijd de jonge artsen-in-opleiding waren, ook qua activiteit, zoals het hechten van wonden na afname van huidtransplantaten, soms ook bij het doen van Z- plastieken. De operatieprogramma’s verliepen goed, hoewel wij er ons van bewust waren, dat het voor de medewerkers door de hoge aantallen en het nieuwe zwaar was.

Download verslag (PDF) ›

Plastic Surgery Camp januari/februari 2017 (Bangladesh)

De eerste dag is het behoorlijk overweldigend, de dingen die je hier in Faridpur,
een plaats in Bangladesh ten zuidwesten van de hoofdstad Dhaka, ziet. Bij
aankomst bij het ziekenhuis, dat bestaat uit twee nieuw betegelende OK-ruimtes
en wat lege zalen, hebben zich al zo’n 200 mensen verzameld op de plastic
stoeltjes op de stoep.

Download verslag (PDF) ›

Plastic Surgery Camp februari 2013 (Bangladesh)

De volgende dag: selectie van patiënten, toch altijd wel spannend. Je oordeelt over wie wel en wie niet voor een operatie in aanmerking komt. De druk om behandeld te worden is hoog. Maar eerst een hartelijke ontvangst door de zusters met geurende bloemen te midden van de wachtende patiënten...

Lees verder ›

Plastic Surgery Camp 2010 (Bangladesh)

Ook een jongen die vorig jaar succesvol aan brandwondcontracturen was behandeld, en uit een erg ver gelegen district kwam was terug voor een vervolg operatie. Nu waren ze met een busje, met 4 mede brandwond patiënten met familie...

Lees verder ›

Plastic Surgery Camp 2004 (Bangladesh)

Het waren er 532, verzameld op een veldje voor het ziekenhuis. Vooral arme mensen, moeders met kinderen, vol verwachting dat er iets zou kunnen worden gedaan aan de gespleten lippen, verlamde benen, klompvoeten, bloedvatgezwellen, verbrande vingers, kromme gewrichten. Te veel verdriet bij elkaar, te veel voor ons om te kunnen behandelen...

Lees verder ›

Plastic Surgery Camp 2019 (Bangladesh)

Bij aankomst in Dhaka blijkt orkaan “Bulbul” voor onrust te hebben gezorgd in het zuiden van Bangladesh, waardoor de boot overtocht naar Faridpur niet veilig wordt geacht.
Er zit niets anders op dan een dag in Dhaka te blijven en de volgende ochtend heel vroeg te vertrekken zodat we die dag de triage wel af kunnen maken.
Gelukkig gaat dat voorspoedig en rond een uur of 12:00 komen we aan bij het General Hospital in Faridpur, waar al een grote menigte voor de deur zit te wachten om gezien te worden.

Download verslag (PDF) ›