Plastic Surgery Camps

In 2005 bezocht plastisch chirurg Cees Spronk met een medisch team Mangu om er te opereren. Naar aanleiding van dit bezoek heeft hij Stichting Interplast Holland benaderd.
Stichting Interplast Holland is een ideële organisatie die zich in ontwikkelingslanden bezig houdt met plastische chirurgie bij kinderen en jongvolwassenen met o.a. gespleten lippen en met verminkingen, veroorzaakt door brandwonden. Stichting Interplast Holland organiseert en financiert sinds 2006 twee maal per jaar de Plastic Surgery Camps in Mangu. Tot en met 2019 had Cees Spronk de leiding bij deze missies. In dat jaar nam hij afscheid maar de medische missies gaan door. De operaties zijn gratis maar de ziekenhuiskosten, die er aan verbonden zijn, niet. Stichting Faridpur betaalt daarom € 50,- per patiënt.

De bereidwillige inzet van de Nigeriaanse staf; de goede naam van het ziekenhuis en de mogelijkheden voor goede nabehandeling met fysiotherapie en verdere revalidatie maken het ziekenhuis tot een goede partner voor dit project.

Wat tref je dan aan?! Het is bijna niet in een paar woorden te omschrijven. Je ziet een, klein, zeer sober ziekenhuisje met over het terrein verdeeld verschillende afdelingen. Je ziet een grote veranda. Met allemaal mensen. Wat een prachtige mensen zijn dit toch. Ze staan, zitten, liggen te wachten. Maar ook zie je hoop, angst en nieuwsgierigheid
Uit het verslag van Fatima van Klaveren, operatieassistente, 2008

Plastic Surgery Camp najaar 2021 (Nigeria)

Door de Covid-epidemie was het ook deze herfst weer niet mogelijk om een team naar Mangu te sturen. Daarom hebben ze zelf een campagne georganiseerd met eigen chirurgen/artsen.
Met name Dr. Kuden en Dr. Thomas, die de afgelopen jaren altijd met de teams hebben samengewerkt, hebben zich enorm ingespannen.
Interplast Holland en Stichting Faridpur hebben dit financieel ondersteund.
Op 25 oktober werden meer dan 80 patiënten gezien.

Lees verder ›

Plastic Surgery Camp maart 2020 (Nigeria)

Na een oriënterende vergadering bij de familie Spronk in Oenkerk, waarbij de leden van het team voor het eerst kennis met elkaar konden maken, troffen we elkaar weer bij de balie van Lufthansa op Schiphol voor een vlucht, via Frankfort, naar Abuja, de hoofdstad van de republiek Nigeria.
Nadat we ons op de aansluitende vlucht als groep achter in het vliegtuig hadden geïnstalleerd informeerde het cabinepersoneel nieuwsgierig naar wat we in Nigeria gingen doen. Toen we vertelden dat we daar gratis kinderen met aangeboren afwijkingen en brandwonden zouden gaan behandelen werden we met lof overladen en kregen we spontaan een upgrade, die we in dankbaarheid hebben aanvaard.

Download verslag (PDF) ›

Plastic Surgery Camp oktober 2019 (Nigeria)

Onze reis begon vroeg in de ochtend op 5 oktober. Na de laatste berichten met 4G in Duitsland voelde het alsof we echt vertrokken waren. Halverwege onze vlucht van Frankfurt naar Abuja begon mijn buurman, uit het niets, te praten. We bespraken uiteindelijk het huwelijk van een van zijn 11 kinderen die hij in zijn geboortedorp zou gaan organiseren, zijn migratie naar de VS, het doel van onze missie en een garantie: “de mensen in de staat Plateau zijn aardige mensen, je zult welkom voelen en een goede tijd hebben. God zegene je en dank je voor het helpen van de mensen in mijn land. ” Wat een begin.

Download verslag (PDF) ›

Plastic Surgery Camp maart 2019 (Nigeria)

Na een lange vlucht via Düsseldorf naar Abuja, die gelijk genoeg tijd gaf om elkaar beter te leren kennen, kwamen we aan het eind van de middag in Abuja aan, alwaar Kefas ons al
opwachtte. We overnachtten bij de nonnen in een klooster vlakbij Abuja, zodat we niet ‘s nachts hoefden te reizen.
De volgende dag volgde de reis naar Mangu met twee auto’s, een rit die steeds hobbeliger werd, maar die door alle indrukken niet vervelend was. Kefas zorgde er tijdens de rit voor dat het ons aan niets ontbrak.
Eenmaal aangekomen in Mangu werden we opgewacht in ons guesthouse door Phoebe, die tijdens deze twee weken ons perfect verzorgde, met o.a. zelfgebakken brood, heerlijk ontbijt, lunch en diner; om ons, zoals ze zelf aangaf, een paar kilo zwaarder naar Nederland te laten terugkeren, zodat iedereen zou zien dat we goed verzorgd waren.

Download verslag (PDF) ›

Plastic Surgery Camp oktober 2018 (Nigeria)

Op 8 oktober start de missie echt. Na een douchebeurt met water uit de ton en aansluitend een stevig ontbijt met door Fibi gebakken brood, lopen we tezamen naar het ziekenhuisterrein, dat 300 meter van het guesthouse gelegen is. Verspreid over het terrein zijn verschillende gebouwtjes: meerdere verpleegzalen, een kraamkliniek, een oogheelkundige kliniek, een multifunctionele polikliniek en ons operatiecomplex met
een operatiekamer, een verkoeverruimte, een verbandkamer, een kantoortje en kleedkamers.
Op het ziekenhuisterrein verblijven ook vele familieleden van de patiënten, om mantelzorg te verlenen. Ook lopen er kippen en hanen rond, waarvan er zo nu en dan één een verpleegafdeling binnen fladdert. We splitsen ons volgens traditie op. De operatieassistenten en anesthesiemedewerkers gaan naar het operatiecomplex om dat volledig in te richten met de meegebrachte spullen. De artsen gaan naar de polikliniek. 'Het spreekuur' begint om 08.00 uur en alle patiënten zijn keurig op tijd: dat wil zeggen dat bij aankomst welgeteld 224 patiënten, met hun familieleden ons staan op te wachten.

Download verslag (PDF) ›

Plastic Surgery Camp maart 2018 (Nigeria)

Er is meer dan genoeg te doen voor ons. In alle kerken en moskeeën in de omgeving is de medische missie aangekondigd, onder leiding van Kefas, die zichzelf omschrijft als verpleegkundige maar in feite het hele ziekenhuis runt. Het resultaat van dat werk zit de eerste maandag op ons te wachten voor de outpatientsdepartment. Een bonte stroom aan patiënten wordt die dag door ons gezien en gelukkig kunnen de meesten voor een operatie worden ingepland in de 2 weken die volgen.

Download verslag (PDF) ›

Plastic Surgery Camp oktober 2017 (Nigeria)

Zoveel ernstige brandwonden. Kinderen maar ook volwassenen die in open vuren vallen of kokend water over zich heen krijgen. Wat een leed. In de spreekkamer hangt een poster over een preventieprogramma. Twintig meter verderop zien we familie van opgenomen patiënten op het ziekenhuisterrein op open vuur koken. Jonge kinderen lopen tussen de pannen door.

Download verslag (PDF) ›

Plastic Surgery Camp maart 2014 (Nigeria)

Al meteen, nog voordat we in functie waren, snelde een vader met kind op ons af, maar hield gepaste afstand. Van ver kon je al zien dat het kind wat hij aan haar hand hield door vreselijke brandwonden in het gelaat en hals was getekend.

Lees verder ›